Nu moeten we verder. GroenLinks drong aan om nu snel concreet te worden: geen woorden maar daden!
We kregen de toezegging, dat een concrete kalender voor de diverse actiepunten wordt gemaakt, zodat we de ontwikkelingen op de voet kunnen volgen.
De begroting was ook dit jaar weer sluitend.
Enkele partijen grepen de gelegenheid aan, om ons te bedelven onder een stortvloed van moties.
Een van de nieuwe partijen had er maar liefst 7 en er werd nog tijdens de raadsvergadering aan gesleuteld; vaak waren de moties vaag of leken al in de planning voor het komende jaar te zitten.
De meeste moties kwamen nog geen uur voor de raadsvergadering binnen. Zo iets helpt niet echt, om er een duidelijke en goed afgewogen mening over te kunnen vormen. En de vraag was, of al die moties nu zo dringend waren. Deze twee factoren waren wel een bron van irritatie binnen de raad.
PVM liet zonder enig overleg M:OED in de kou staan, toen deze nieuwe partij een motie (ingediend door M:OED en PVM) wilde aanhouden (laten liggen, om op een ander tijdstip over af te stemmen). PVM wilde de motie dan onder eigen naam indienen. Pas na een schorsing stemde PVM in met het aanhouden van de motie. En dat alles voor een parkeerplaats voor lifters; ik dacht, dat die tegenwoordig via een app als blablacar afspraken, maar ik loop waarschijnlijk achter..
Maar na dit spektakel is er werk aan de winkel; we zetten onze schouders eronder. Aan de slag voor een groener en socialer Maastricht met minder armoede en meer SAMEN!
