woensdag 12 december 2018

Hoog oplopende emoties tijdens de raadsvergadering van 11 december

Het belangrijkste agendapunt was op deze avond de beslissing over de aanleg van een zonneweide op het Lanakerveld.


Even een paar feiten op een rijtje.

  • In 2003 werd, na vaststelling van de bestemming "uit te werken bedrijventerrein" de grond van de boeren gekocht voor zo'n € 200.000 per hectare (de prijs van bedrijventerrein, het viervoudige van de prijs voor landbouwgrond).
  • In 2012 werd het inrichtingsplan Albertknoop goedgekeurd; ook hier was nog steeds sprake van industrie.
  • op 2 februari 2017 was er een inloopavond met bedroevend weinig opkomst, ondanks door de gemeente verzonden uitnodigingen.
  • De ingekomen vragen zijn allemaal beantwoord: https://www.gemeentemaastricht.nl/.../beantwoording_vragen_februari_2017.docx
De reden om dit bedrijventerrein, (wat, zolang er nog geen bedrijfsvestiging was vastgesteld, per jaar verpacht werd), de bestemming van zonneweide te geven is, dat er grote stappen moeten worden gemaakt in duurzame energiewinning en reductie van CO2.

Er kwamen vragen als "waarom niet op alle industriedaken en in de stad?"
Maar zelfs dat zou niet genoeg opleveren, afgezien van het probleem, dat de gemeente die daken niet bezit en er niet zo maar zonnepanelen op kan leggen.

Boeren protest verbaasde mij. De voormalige eigenaars van de grond hebben zoveel geld gekregen, dat ze daarmee een veelvoud van landbouwgrond elders terug konden kopen en de pachters, voor zover dat niet dezelfde boeren zijn, wisten van begin af aan, dat hun pacht eindig was en ieder jaar opnieuw zou worden overwogen.

Bij een huis aan huis bevraging bij 25 gezinnen, grenzend aan het project, gaf een deel ook aan, zelf geen zonnepanelen op het dak te willen.

Ik hoor uit alle protest vooral één ding: als het dan moet, dan in ieder geval ergens anders, maar niet bij ons voor de deur.

En dan vraag ik me af, waar komt deze angst vandaan? Er was industrie gepland, dat was niets nieuws en nu komen er schone, geen lawaai makende zonnepanelen in plaats van bedrijven, die er ook hadden kunnen komen. Bovendien wordt er groen aangeplant, zodat de panelen nauwelijks te zien zijn en tevens de lelijke Belgische industrie aan het oog wordt onttrokken.

Dat lijkt mij alleen maar winst. Iets beters kan je met een industrieterrein niet gebeuren. 

Maar LPM en PVM stookten de gemoederen voortdurend op door steeds weer dezelfde vragen te stellen, die in de stads- en raadsrondes al lang uitvoerig beantwoord waren.
Daar worden de antwoorden natuurlijk niet anders van.

Dat dit gebied bedrijventerrein is, zal de directe omwonenden zeker niet bevallen. Maar dat is al zo sinds 2003. En we moeten stappen maken in groene energievoorziening. Bovendien kunnen de bewoners participeren.

Een ding werd wel duidelijk tijdens de raadsvergadering: GroenLinks was de kop van Jut, wat de PVM en de LPM betreft.
Bij het stemmen over dit agendapunt was trouwens de PVM niet aanwezig; van zulke steun moeten ze het maar hebben, de ontevreden burgers!

Ik ben benieuwd, hoe het gaat, als alles klaar is. Misschien kunnen de omwonenden dan wel trots zijn op het eerste grote zonnepark in ons land!

woensdag 14 november 2018

Groenste begroting ooit aangenomen

Op 13 november nam de Maastrichtse gemeenteraad zonder amendementen de groenste begroting ooit aan!

Nu moeten we verder. GroenLinks drong aan om nu snel concreet te worden: geen woorden maar daden!

We kregen de toezegging, dat een concrete kalender voor de diverse actiepunten wordt gemaakt, zodat we de ontwikkelingen op de voet kunnen volgen.

De begroting was ook dit jaar weer sluitend.

Enkele partijen grepen de gelegenheid aan, om ons te bedelven onder een stortvloed van moties.

Een van de nieuwe partijen had er maar liefst 7 en er werd nog tijdens de raadsvergadering aan gesleuteld; vaak waren de moties vaag of leken al in de planning voor het komende jaar te zitten.

De meeste moties kwamen nog geen uur voor de raadsvergadering binnen. Zo iets helpt niet echt, om er een duidelijke en goed afgewogen mening over te kunnen vormen. En de vraag was, of al die moties nu zo dringend waren. Deze twee factoren waren wel een bron van irritatie binnen de raad.

PVM liet zonder enig overleg M:OED in de kou staan, toen deze nieuwe partij een motie (ingediend door M:OED en PVM) wilde aanhouden (laten liggen, om op een ander tijdstip over af te stemmen). PVM wilde de motie dan onder eigen naam indienen. Pas na een schorsing stemde PVM in met het aanhouden van de motie. En dat alles voor een parkeerplaats voor lifters; ik dacht, dat die tegenwoordig via een app als blablacar afspraken, maar ik loop waarschijnlijk achter..

Maar na dit spektakel is er werk aan de winkel; we zetten onze schouders eronder. Aan de slag voor een groener en socialer Maastricht met minder armoede en meer SAMEN!